Colorado River Rafting @ Arches
Door: Webmaster
16 Oktober 2007 | Verenigde Staten, Moab
07:30 begon de dinsdag voor ons. We hadden voor deze dag een rafting tour over de Colorado River geboekt, waar we ons om 08:30 voor moesten melden. Zo geboekt, zo gedaan en zo kwam het dat we hoentjesfris in het plaatsje Moab, bij de winkel/check-in van Canyonlands Adventures stonden op de afgesproken tijd.
Enkele minuten na ons arriveren kwam er een enorme truck aanrijden met een trailer + boot. Hieruit stapte een bebaarde kerel genaamd Marc, die ons door de Colorado River zou loodsen die ochtend. Voor vertrek stapte er nog een andere man in, type Mani Puig (Jackass) die ons en de boot zou brengen en halen. Via een mooie route reden we naar de afzetplek, ondertussen luisterend naar de mooie verhalen van ‘Mani’, die ons veel wist te vertellen over de streek.
Eenmaal aangekomen bij de drop-off werd de boot het water in gegooid, kregen we een zwemvest aan en konden we op pad. Bij het vertrek was het nog redelijk bewolkt, maar dit trok gelukkig na een half uurtje op, zodat we konden genieten van een heerlijk zonnetje. Omdat het oktober was, was het water in de Colorado River niet zo hoog, wat als voordeel had, dat we veel te zien kregen, maar als nadeel dat de stroomversnellingen niet extreem snel waren. Maar ja, een kniesoor die daar op let, als je op een mooie rivier zit met een geweldig uitzicht en een lekker zonnetje. Marc roeide ons met het grootste gemak de rivier af (we hoefden zelf niet te roeien ;-)) langs allerlei bezienswaardigheden zoals een verlaten goudmijn, en een verlaten filmset, en langs onze eerste stroomversnelling (een ‘rapid’).
Anderhalf uur roeien bracht ons bij een strandje, waar we even pauzeerden voor een snack en een aantal foto’s. Maar natuurlijk wilden we niet te lang stilstaan met zo’n mooie rivier waar we op kunnen varen. Op weg weer dus.
Na een poosje roeien kwamen we bij een mooie rapid, waar je op twee manieren doorheen kon, makkelijk en moeilijk. Wij kozen voor de moeilijke, krap tussen twee rotsen door. In deze rapid vielen ook de eerste waterschadeslachtoffers. Kort op elkaar kregen Eric en Erik de volle laag. Hilariteit alom natuurlijk, totdat ook de anderen gesplashed werden, op Marco na, die de golven redelijk wist te ontwijken. Onderweg was er ook genoeg wildlife te zien, in de vorm van ganzen, otters, reigers en de oude vertrouwde eenden.
Na de laatste en heftigste rapid was de fun helaas weer voorbij en stond ‘Mani’ met het busje klaar om ons op te halen. Even de boot opladen en op weg waren we weer. Op de heenweg had ‘Mani’ ons verteld over een plek waar water uit de rotsen kwam. Dit water is van zeer goede kwaliteit en stroomt altijd door, ook als het vriest. Deze bron staat in het dorp bekend als de ‘Marriage Spring’, omdat de legende verteld dat wie samen met zijn geliefde van deze bron drinkt zeker is van een huwelijk. Op deze plek moesten we natuurlijk even stoppen om een slokje te drinken.
Toen de dorst weer was gelest, werden we terug gebracht naar de winkel van Canyonlands Adventures. Waar we Marc bedankten, en op zoek gingen naar een lunchgelegenheid. Laat er nou aan de overkant een vestiging van Wendy’s zitten, komt dat even mooi uit, daaropan! De nodige burgers en sandwiches werden hier soldaat gemaakt, uiteraard vergezeld van een ‘medium’ fris (700 ml).
De ochtend was inmiddels ruim om, en we hadden de middag ingepland als reistijd en dus gingen we op pad naar het volgende park: Monument Valley. Erik reed ons in een kleine 3 uur naar ‘Gouldings Campground’ vlakbij de ingang van Monument Valley.
Vlakbij de campground was een supermarkt aanwezig, dus gingen we even boodschappen doen en werd er á la minute besloten dat we gingen barbecuen die avond. Rond 19:30 werd de barbecue aangestoken, lekker getimed want het begon donker te worden. Na wat noodgrepen brandde de barbecue lekker, en het was inmiddels ook volledig donker geworden. Geen probleem, een zaklampje erbij en klaar is Eric. De hamburgers, karbo’s, biefstuk en kip die chefkok Eric van de barbecue liet vliegen smaakten zeer goed en na anderhalf uur zat iedereen propvol, en moesten we zelfs wat kippenbouten apart zetten voor de volgende dag. Voldaan kroop iedereen rond half elf in bed, want de volgende dag stond er weer van alles op het programma.
Fotos: http://www.nongetjie.nl/fotos/2007/07_10_16_amerika_arches_raften/index.php
Enkele minuten na ons arriveren kwam er een enorme truck aanrijden met een trailer + boot. Hieruit stapte een bebaarde kerel genaamd Marc, die ons door de Colorado River zou loodsen die ochtend. Voor vertrek stapte er nog een andere man in, type Mani Puig (Jackass) die ons en de boot zou brengen en halen. Via een mooie route reden we naar de afzetplek, ondertussen luisterend naar de mooie verhalen van ‘Mani’, die ons veel wist te vertellen over de streek.
Eenmaal aangekomen bij de drop-off werd de boot het water in gegooid, kregen we een zwemvest aan en konden we op pad. Bij het vertrek was het nog redelijk bewolkt, maar dit trok gelukkig na een half uurtje op, zodat we konden genieten van een heerlijk zonnetje. Omdat het oktober was, was het water in de Colorado River niet zo hoog, wat als voordeel had, dat we veel te zien kregen, maar als nadeel dat de stroomversnellingen niet extreem snel waren. Maar ja, een kniesoor die daar op let, als je op een mooie rivier zit met een geweldig uitzicht en een lekker zonnetje. Marc roeide ons met het grootste gemak de rivier af (we hoefden zelf niet te roeien ;-)) langs allerlei bezienswaardigheden zoals een verlaten goudmijn, en een verlaten filmset, en langs onze eerste stroomversnelling (een ‘rapid’).
Anderhalf uur roeien bracht ons bij een strandje, waar we even pauzeerden voor een snack en een aantal foto’s. Maar natuurlijk wilden we niet te lang stilstaan met zo’n mooie rivier waar we op kunnen varen. Op weg weer dus.
Na een poosje roeien kwamen we bij een mooie rapid, waar je op twee manieren doorheen kon, makkelijk en moeilijk. Wij kozen voor de moeilijke, krap tussen twee rotsen door. In deze rapid vielen ook de eerste waterschadeslachtoffers. Kort op elkaar kregen Eric en Erik de volle laag. Hilariteit alom natuurlijk, totdat ook de anderen gesplashed werden, op Marco na, die de golven redelijk wist te ontwijken. Onderweg was er ook genoeg wildlife te zien, in de vorm van ganzen, otters, reigers en de oude vertrouwde eenden.
Na de laatste en heftigste rapid was de fun helaas weer voorbij en stond ‘Mani’ met het busje klaar om ons op te halen. Even de boot opladen en op weg waren we weer. Op de heenweg had ‘Mani’ ons verteld over een plek waar water uit de rotsen kwam. Dit water is van zeer goede kwaliteit en stroomt altijd door, ook als het vriest. Deze bron staat in het dorp bekend als de ‘Marriage Spring’, omdat de legende verteld dat wie samen met zijn geliefde van deze bron drinkt zeker is van een huwelijk. Op deze plek moesten we natuurlijk even stoppen om een slokje te drinken.
Toen de dorst weer was gelest, werden we terug gebracht naar de winkel van Canyonlands Adventures. Waar we Marc bedankten, en op zoek gingen naar een lunchgelegenheid. Laat er nou aan de overkant een vestiging van Wendy’s zitten, komt dat even mooi uit, daaropan! De nodige burgers en sandwiches werden hier soldaat gemaakt, uiteraard vergezeld van een ‘medium’ fris (700 ml).
De ochtend was inmiddels ruim om, en we hadden de middag ingepland als reistijd en dus gingen we op pad naar het volgende park: Monument Valley. Erik reed ons in een kleine 3 uur naar ‘Gouldings Campground’ vlakbij de ingang van Monument Valley.
Vlakbij de campground was een supermarkt aanwezig, dus gingen we even boodschappen doen en werd er á la minute besloten dat we gingen barbecuen die avond. Rond 19:30 werd de barbecue aangestoken, lekker getimed want het begon donker te worden. Na wat noodgrepen brandde de barbecue lekker, en het was inmiddels ook volledig donker geworden. Geen probleem, een zaklampje erbij en klaar is Eric. De hamburgers, karbo’s, biefstuk en kip die chefkok Eric van de barbecue liet vliegen smaakten zeer goed en na anderhalf uur zat iedereen propvol, en moesten we zelfs wat kippenbouten apart zetten voor de volgende dag. Voldaan kroop iedereen rond half elf in bed, want de volgende dag stond er weer van alles op het programma.
Fotos: http://www.nongetjie.nl/fotos/2007/07_10_16_amerika_arches_raften/index.php
-
17 Oktober 2007 - 22:00
Daantjie:
Let op de borden he?! hier in NL zijn er 2 naar beneden gestort met de gevolgen van dien!
Dat die burgers jullie nog niet uut jullie strot komen joh..! Jullie missen vast moeders prakkie! -
18 Oktober 2007 - 07:23
Willeke:
geen spierpijn, mannen?? -
18 Oktober 2007 - 07:27
Willeke:
en hebben ze ook nog ergens een bron voor vrijgezellen? Neem daar dan vooral een slokje uit. -
18 Oktober 2007 - 08:51
Rikrok:
dat is ook het enige wat ze thuis eten daan haha -
18 Oktober 2007 - 10:08
Ria, Peter En Jos:
Hoe is het weer bij jullie en zijn de nachten nog zo koud? Mooie foto's. -
18 Oktober 2007 - 10:36
Wilfred:
Ook alleen maar snacks die mannen hè -
18 Oktober 2007 - 14:13
Gerrit:
In Las Vegas zoeken we wel wat filmsterren op ;-)
En de nachten zijn nog steeds zo koud ja, voor de mensen zonder slaapzak dan he ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
